Na początek skupiamy się na postaci, której chyba nikomu nie trzeba przedstawiać – Jerzym Janowiczu. Popularny „JJ” nie tylko zaczynał swoją profesjonalną karierę na naszych kortach, ale również kilkukrotnie zachwycał swoimi atomowymi serwisami szczecińską publiczność. Chcielibyśmy Was serdecznie zaprosić do odkrycia fascynującej historii tego wybitnego zawodnika.

Był pierwszym Polakiem, który utrzymał się w czołowej setce rankingu ATP przez cztery kolejne sezony (2012-2015). Jego kariera osiągnęła szczyt w sierpniu 2013 roku, kiedy zajmował wysokie 14. miejsce w rankingu. W 2013 roku Janowicz wyraźnie zaznaczył swoją obecność na arenie międzynarodowej, docierając do półfinału Wimbledonu. Ten sukces uczynił go pierwszym Polakiem od czasów Wojciecha Fibaka, który doszedł do tak zaawansowanej fazy turnieju wielkoszlemowego. Nie można też zapomnieć o finałowym starciu w turnieju ATP Masters 1000 w Paryżu. Mimo porażki w finale z Davidem Ferrerem w 2012 roku w legendarnej hali Bercy, ten moment był kluczowy dla rozwoju jego kariery. Wówczas Janowicz stał się pierwszym kwalifikantem od 2007 roku, który dotarł do finału turnieju ATP Masters 1000.

Wpływ Janowicza na świat tenisa odcisnął się także w Szczecinie. To właśnie tutaj zdobywał swoje pierwsze punkty wśród profesjonalistów w 2007 roku, biorąc udział w turnieju Futures. Rok później powrócił, aby po raz pierwszy wystartować w naszym challengerze. Mimo przegranej z Francuzem Florentem Serrą w półfinale, jego ducha nie złamała porażka i Polak powoli zaczął piąć się po szczeblach zawodowego rankingu ATP. W tamtym czasie jego marzeniem było znalezienie się „przynajmniej w pierwszej pięćdziesiątce ATP”. Jak było później? Wszyscy doskonale wiemy! 

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 14. (2013)
Finalista turniejów ATP: 3
Wygrane turnieje rangi Futures i Challengers: 12
Nagrody pieniężne w karierze: $3,769,423 

Następną postacią jest fenomenalny i w pewnym momencie swojej kariery deblowej bezkonkurencyjny tenisista…oczywiście mowa o Łukaszu Kubocie! Przybliżamy najważniejsze fakty z kariery polskiego mistrza gry podwójnej, zapraszamy!

Łukasz Kubot w trakcie swojej kariery sięgnął po dwa tytuły wielkoszlemowe w grze podwójnej – w 2014 roku wspólnie z Robertem Lindstedtem wygrał Australian Open, a w 2017 razem z Marcelo Melo triumfował na Wimbledonie. W 2018 roku objął pozycję lidera rankingu ATP w grze podwójnej, co stanowiło historyczne osiągnięcie nie tylko dla niego, ale także dla licznych fanów tenisa w kraju. Ten sukces uczynił go pierwszym zawodnikiem z Polski, który zdobył czołową pozycję w rankingu światowego tenisa.

W 2010 roku osiągnął najwyższą w karierze pozycję w rankingu ATP gry pojedynczej i zajmował 41. miejsce. Był wówczas pierwszym Polakiem od czasów Wojciecha Fibaka, który dostał się do pierwszej setki, a następnie do pierwszej pięćdziesiątki rankingu singla. Od 2009 roku zaczął regularnie grać w debla, a od 2015 postawił tylko na grę podwójną, co jak już wiemy, zaowocowało wielkim sukcesem! Wielokrotnie dawał nadzieje na zwycięstwo w wielu turniejach, w tym u nas, np. będąc rozstawionym z numerem jeden w 2010 roku.

Łukasz Kubot nie raz podkreślał, że uwielbia szczecińską publiczność, a więc mamy nadzieję że jeszcze do nas zawita!

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP debla: 1. ( 2018)
Najwyższe miejsce w rankingu ATP singla: 41. (2010)
Zwycięstwo w Wielkim Szlemie debel: 2 (Australian Open – 2014 z Lindstedt; Wimbledon – 2017 z Melo)
Wygrane turnieje ATP: 27 (debel)
Finalista turniejów ATP: 21 (debel); 2 (singiel)
Nagrody pieniężne w karierze: $8,727,009

Holger Rune – najlepszy junior świata w Szczecinie. Dwa lata później…światowa czwórka! Kilka dni temu Rune przeskoczył o 1 pozycję w rankingu i zajmuje najwyższe w karierze 4. miejsce! Więcej o jego karierze poniżej.

Holger Rune w 2021 roku był  najlepszym juniorem na świecie. W styczniu 2022 roku, już w profesjonalnym tenisie, trafił do top 100, w maju tego samego roku był już w top 50, a w listopadzie w top 10. Dzisiaj ponownie awansował o jedną pozycję i obecnie jest na najwyższym w karierze 4. miejscu w rankingu, co czyni go najwyżej rozstawionym Duńczykiem w historii ATP. Już w wieku 19 lat zwyciężył turniej ATP Masters 1000 w Paryżu w 2022 roku wygrywając w finale z Novakiem Djokoviciem, stał się wtedy pierwszym zawodnikiem od początku istnienia ATP Tour, który wygrał 5 meczów z zawodnikami z top 10 w jednym turnieju innym niż Nitto ATP Finals.

Holger grając w Szczecinie w 2021 roku był już sensacją ze względu na miano najlepszego juniora na świecie, wówczas jako 18-latek zaczynał karierę w dorosłym tenisie. Przyjechał do Szczecina po przejściu kwalifikacji do US Open gdzie odpadł w I rundzie po znakomitych 4 setach z Novakiem Djokoviciem. Już wtedy zaskarbił sobie sympatię kibiców na całym świecie. W Szczecinie Rune doszedł do ćwierćfinału gdzie odpadł bo przegranej z Kamilem Majchrzakiem.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 4. (2023)
Wygrane turnieje: 4
Finalista turniejów ATP: 4
Nagrody pieniężne w karierze: $5,950,997 

Najlepszy polski tenisista singlowy aktualnie i w ogóle! Mowa o Hubercie Hurkaczu, który przecież na początku kariery grał w Szczecinie!

Hubert Hurkacz to najlepszy polski zawodnik męskiego tenisa w grze pojedynczej. Sezon 2021 zakończył na najwyższym w karierze, 9. miejscu w rankingu po tym jak zakwalifikował się do Nitto ATP Finals. Sezon 2022 zakończył na 10. pozycji w rankingu, a w top 10 był wówczas nieprzerwanie przez 41 tygodni. W 2021 roku w Miami został pierwszym polskim triumfatorem turnieju ATP Tour Masters 1000. Stał się również drugim polskim półfinalistą Wimbledonu w grze pojedynczej mężczyzn po pokonaniu Rogera Federera (6:3, 7:6(4) 6:0) w ostatnim singlowym meczu w karierze Szwajcara. W 2022 roku “Hubi” zdobył piąty tytuł ATP Tour pokonując w Halle Miedwiediewa będącego wówczas nr 1. w rankingu ATP, zwycięski mecz trwał 63 minuty (6:1, 6:4). 

Dzisiaj Hubert Hurkacz jest już prawdziwą gwiazdą w świecie tenisa, ale pamiętamy, jak zaczynał swoją niezwykłą podróż jako młody, ambitny zawodnik na szczecińskim turnieju. Czekamy na kolejne emocjonujące chwile związane z Jego występami na światowych kortach i zawsze zapraszamy do Szczecina!

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 9. (2021)
Wygrane turnieje: 6
Finalista turniejów ATP: 1
Nagrody pieniężne w karierze: $10,785,029

Kolejna gwiazda w “Hall of Fame” szczecińskiego turnieju, czyli  Richard Gasquet – triumfator szczecińskiego turnieju z 2017 roku i jeden z czołowych francuskich zawodników w historii. Po ponad 2 dekadach w profesjonalnym tenisie jako jeden z kilku aktywnych zawodników świata ma na koncie 600 wygranych meczów.

Richard Gasquet był najlepszym juniorem na świecie,  a w dorosłym tenisie najwyżej uplasował się na 7. miejscu w rankingu. Najwyższą pozycję osiągnął w 2007 roku i zakończył w sumie 4 sezony w top 10 (2007, 2012-13, 2015). Ma na swoim koncie 16 tytułów, a w 2007 i 2013 roku zakwalifikował się do finałów Nitto ATP. Kilkukrotnie docierał do finałów w turniejach ATP Masters 1000 – w 2005 roku w Hamburgu oraz w latach 2006 i 2012 w Toronto. W tym roku wygrał 600. mecz w swojej karierze i dołączył do wąskiego grona aktywnych zawodników z co najmniej 600 wygranymi, w którym jest Nadal, Djokovic i Murray.

Richard Gasquet był u nas dwukrotnie i za drugim razem zwyciężył 25. edycję szczecińskiego challengera w 2017 roku. Był wówczas na 30. miejscu w rankingu ATP i w turnieju zagrał z “dziką kartą”.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 7. (2007)
Wygrane turnieje: 16
Finalista turniejów ATP: 17
Nagrody pieniężne w karierze: $20,515,480

W naszym “Hall of Fame” nie mogło zabraknąć norweskiej gwiazdy tenisa, pod tym hasłem kryje się oczywiście Casper Rudd – tenisowy rzemieślnik z klasą, którego można stawiać za wzór.

Casper Ruud pokazał swoją determinację pnąc się w rankingu ATP przez 7 kolejnych sezonów – od 1126. miejsca w 2016 roku do top 10 w 2022 roku! W tym samym roku zyskał pozycję najlepszego Norwega w historii, awansując z 7. pozycji na najwyższe w karierze 2. miejsce rankingu ATP po zaciętym finale US Open 2022 z Alcarazem. Jako pierwszy Norweg, zdobył 10 tytułów ATP Tour, zagrał w Nitto ATP Finals (półfinał w 2021 i finał w 2022), dotarł do finałów wielkoszlemowych (Roland Garros i US Open 2022) oraz finału ATP Masters 1000 (Miami 2022). W lipcu 2021 roku Ruud zdobył tytuły na kortach ziemnych w Bastad, Gstaad i Kitzbuhel i stał się pierwszym zawodnikiem od czasów Murraya w 2011 roku, który triumfował w 3 turniejach w ciągu 3 tygodni!

Występ Caspra w Szczecinie w 2016 roku był jednym z pierwszych poważnych turniejów w jego karierze, przyjechał do nas tydzień po wygraniu pierwszego challengera w karierze – w Sevilli, a u nas dostał “dziką kartę”. Mimo tego, iż Casper nie zrobił u nas furory, możemy się szczycić tym, że po tym pierwszym turnieju, gdy dostał od nas zaproszenie, przyjeżdżał do Szczecina ponownie już wtedy gdy ranking pozwalał mu grać w turnieju głównym.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 2. (2022)
Wygrane turnieje: 10
Finalista turniejów ATP: 8
Nagrody pieniężne w karierze: $15,776,012

Przechodzimy do hiszpańskiego wojownika, bo tak nazywali go rywale i koledzy z kortu. Przed Państwem David Ferrer, była światowa trójka i jeden z bardziej utytułowanych hiszpanów.

Szczyt kariery osiągnął w  2013 roku zajmując 3. pozycję w rankingu po świetnym występie w ćwierćfinale Wimbledonu. Ferrer przez 7 sezonów z rzędu utrzymał się w elitarnymj  top 10 rankingu (2007, 2010-2015) i aż 7 razy wystąpił w Nitto ATP Finals (2007, 2010-2015), a już w swoim debiucie pokonał samego Nadala, by awansować do finału. W 2012 roku wygrał turniej ATP Masters 1000 w Paryżu, a jego niesamowita forma zaowocowała aż 7 tytułami i 76 zwycięstwami tego roku, co czyni go liderem rankingu ATP. Warto podkreślić, że 334 z 734 wygranych meczów to zwycięstwa na kortach ziemnych. Aż 5 razy pokonał aktualnego numer 1 – w tym 3 razy swojego rodaka, Rafaela Nadala.

Osiągnął finał French Open w 2013 roku, wcześniej grając aż 42 razy w wielkoszlemowych rozgrywkach bez osiągnięcia finału. Jego udział w reprezentacji Hiszpanii w Pucharze Davisa to 28 zwycięstw i tylko 5 porażek – miał nieoceniony wkład w zdobycie tytułów w 2008, 2009 i 2011 roku,  a także w zajęciu pamiętnego czwartego miejsca w deblu na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 2012 roku wraz z partnerem F. Lopezem.

Ferrer podczas udziału w naszym turnieju w 2002 i 2003 roku nie odniósł szczególnych sukcesów, ale już wtedy był bardzo dobrze rokującym zawodnikiem pośród innych, którzy w tych latach u nas grali, aby potem osiągać również pozycje w top 10 rankingu. Po wygranej z Fyrstenbergiem odpadł w drugiej rundzie z Portasem i do Szczecina już nie wrócił. Dokładnie dwa lata po wygranej z Frytą Ferrer był 13. rakietą świata.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 3. (2013)
Wygrane turnieje: 27
Finalista turniejów ATP: 25
Nagrody pieniężne w karierze: $31,483,911

Szeregi największych tenisistów dołączających do naszego “Hall of Fame” zasilił w 2004 roku wybitny Szwajcar – Stan Warinka, ale jak w większości przypadków wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy jak świetlista będzie jego kariera. Poniżej przybliżamy osiągnięcia Stanimal’a, bo tak lubił być nazywany

Najwyższe w karierze, 3. miejsce w rankingu osiągnął w 2014 roku. W latach 2014-2016 zakończył sezon na pozycji nr 4, a następnie przeszedł dwie operacje lewego kolana w 2017 roku i dwie operacje lewej stopy w 2021 roku. Przez 5 kolejnych lat, od 2013 do 2017 roku, zajmował miejsca w top 10 rankingu. Wygrywał 5 razy z zawodnikiem numer 1. na świecie w turniejach wielkoszlemowych, w tym w finale Australian Open 2014 (Nadal), Roland Garros 2015 (Djokovic) i US Open 2016 (Djokovic). Posiada 16 tytułów singlowych, z 11 zwycięstwami pod rząd w meczach finałowych od 2014 do 2016 roku. Pokonał rodaka, Rogera Federera zdobywając tytuł ATP Masters 1000 Monte Carlo w 2014 roku. Wspólnie z Federerem zdobył złoty medal w grze podwójnej na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku i przyczynił się do zwycięstwa Szwajcarii w Pucharze Davisa w 2014 roku.

Jedyny występ Warinki w Szczecinie zakończył się na ćwierćfinale z Calatravą w 2004 roku. Miał on wówczas 19 lat i wśród plejady gwiazd pokroju Manilli czy Corretji był przedostatni na liście i ginął w tłumie. Kilka lat później był już w top 10 i dominował na światowych kortach triumfując po kilka razy w roku.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 3. (2014)
Zwycięstwo w Wielkim Szlemie: 3 (Australian Open – 2014; French Open – 2015; US Open – 2016)
Wygrane turnieje ATP: 16
Finalista turniejów ATP: 15
Nagrody pieniężne w karierze: $36,272,404

Polish Power – najlepsza w historii, polska para deblowa – przed Państwem Marcin Matkowski i Mariusz Fyrstenberg!

„Matka” i „Fryta” tworzyli zespół deblowy od 2000 roku. Oboje mają na swoim koncie 18 triumfów w turniejach ATP Tour (razem zdobyli 15) i 12 w challengerach. Ich najważniejszym wspólnym osiągnięciem było dotarcie do finału US Open w 2011 roku. Zdobyli przydomek “Polish Power” i poza bliźniakami Bryan byli przez kilka lat jedyną parą narodową na stałe grającą w światowym tourze. Przez 10 lat byli zaliczani do ścisłej światowej czołówki i 6 razy kwalifikowali się do ATP World Tour Finals przeznaczonego dla ośmiu najlepszych par deblowych świata (raz zagrali w finale, dwa razy w półfinale).

Fryta i Matka prawdopodobnie najbardziej lubili grać w Szczecinie, Sopocie i Madrycie. U nas wygrali trzy razy challengera, w Sopocie trzy turnieje ATP, a w Madrycie dwa razy w ATP Masters 1000. Do sukcesów warto dodać także starty w Igrzyskach Olimpijskich. Polish Power w 2001 roku zagrali z “dziką kartą” w naszym challengerze. Przez cały turniej przeszli bez problemów, aby w sobotni wieczór zapełnić trybuny do ostatniego miejsca na meczu finałowym. Zwycięstwo spowodowało oczywiście wybuch wielkiej euforii, która towarzyszyła zwycięstwom także w 2003 i 2005 roku.

W 2006 roku Fryta i Matka po półfinale Australian Open należeli do najlepszych par na świecie, a w Szczecinie zagrali już tylko w trakcie swojego benefisu. Mimo zwiedzania największych kortów świata zawsze z przyjemnością wracali do Szczecina. Marcin tu jest w domu, a Mariusz przez wspólnie spędzone lata stał się niemal bratem dla najlepszego tenisisty ze szczecina.

OSIĄGNIĘCIA Matkowski:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP debel: 7. (2012)
Wygrane turnieje ATP: 18
Finalista turniejów ATP: 29
Nagrody pieniężne w karierze: $4,044,710

OSIĄGNIĘCIA Fyrstenberg:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 6. (2012)
Wygrane turnieje ATP: 18
Finalista turniejów ATP: 25
Nagrody pieniężne w karierze: $3,053,264

Nicolasa Massu, który triumfował u nas w 2003 roku po wygranej z Albertem Portasem.

W 1997 roku wygrał juniorski turniej Orange Bowl w grze pojedynczej oraz juniorski Wimbledon i US Open. W tym samym roku był na 5. miejscu wśród juniorów w grze pojedynczej oraz na 1. miejscu w rankingu gry podwójnej. Niósł chilijską flagę podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000 roku. W 2004 roku w Atenach zdobył złoty medal w singlu oraz w deblu (z Gonzalezem). Po zwycięskim powrocie z Aten został uhonorowany przez prezydenta Chile, Ricardo Lagosa i powitany przez 6000 fanów w Santiago. Podwójne zwycięstwo to jedyne dwa medale zdobyte przez Chile w Igrzyskach Olimpijskich. W 2013 roku w Santiago zakończył karierę w profesjonalnym tenisie. Był trenerem Dominica Thiema, zwycięzcy US Open z 2020 roku.

Nicolas Massu w Szczecinie grał trzy razy, a w 2003 roku zwyciężył w naszym challengerze. Już rok po wygranej na naszych kortach stał się podwójnym mistrzem olimpijskim oraz osiągnął najwyższe w karierze, 9. miejsce w rankingu ATP.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: singiel – 9. (2004); debel – 31. (2005)
Wygrane turnieje ATP: 6 (s); 1 (d)
Finalista turniejów ATP: 9 (s); 2 (d)
Nagrody pieniężne w karierze: $4,344,833

Hiszpański mistrz, który przez swoją szybkość na korcie był nazywany “komarem” (El Mosquito).

Juan Carlos Ferrero zdobył swój pierwszy i jedyny tytuł w rozgrywkach wielkoszlemowych podczas French Open w 2003 roku. W tym samym roku doszedł do finału US Open, tak jak rok wcześniej w Tennis Masters Cup. W latach 2000, 2004 oraz 2009 razem z reprezentacją Hiszpanii triumfował w Pucharze Davisa, a w latach 2003 i 2012 osiągał rundę finałową.Po dojściu do finału US Open w 2003 roku Ferrero był na najwyższym w karierze, 1. miejscu w rankingu ATP. Na pozycji lidera światowego tenisa utrzymywał się przez 8 tygodni. Aktualnie jest trenerem Carolsa Alcaraza, który jest obecnym numerem 1. w swiatowym rankingu

Juan Carlos Ferrero w Szczecinie zagrał dwa razy nie odnosząc sukcesów. Za pierwszym razem otrzymał “dziką kartę” i po przegranej z Younes’em El Aynaoui obiecał, że przyjedzie za rok. Tak też zrobił, przyjechał do nas od razu po wygranym turnieju na Majorce i znów zakończył rozgrywki dość wcześnie. Cztery lata później był liderem rankingu ATP.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 1. (2003)
Zwycięswto w Wielkim Szlemie: 1 (French Open – 2003)
Wygrane turnieje ATP: 16
Finalista turniejów ATP: 18
Nagrody pieniężne w karierze: $13,998,165

“Niewielu zawodników w historii ruszało się lepiej niż on. Potrafił dopaść każdą piłkę i uderzyć ją mocnym, topspinowym forhendem” – Pete Sampras pisał tak o Sergim Bruguerze. Zdobył tytuły mistrza French Open w latach 1993 i 1994, a z Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 wrócił ze złotym medalem w grze pojedynczej. Bruguera odegrał kluczową rolę w poprowadzeniu swojej drużyny do zwycięstwa w Pucharze Davisa w latach 1994 i 1998 . W 1994 roku osiągnął najwyższe w karierze, 3. miejsce w rankingu ATP. Był specjalistą od gry na kortach ziemnych. Grał bardzo z tyłu przez co można było go atakować, lecz poruszał się jak sarna – tak również pisał Pete Sampras w swojej książce.

Sergi Bruguera najpierw robił furorę w światowym tenisie, a następnie przyjechał do nas wiele lat później – w 2001 roku. Przybył do Szczecina już jako dwukrotny triumfator French Open oraz wicemistrz olimpijski. Wielką karierę trwającą od 1987 roku zakończył rok później.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 3. (1994)
Zwycięstwo w Wielkim Szlemie: 2 (French Open – 1993, 1994)
Wygrane turnieje ATP: 14
Finalista turniejów ATP: 21
Nagrody pieniężne w karierze: $11,632,199

Życiowym triumfem “Koli” było zwycięstwo w ATP World Finals w Londynie w 2009 roku.W finale ograł Juana Martina del Potro. Poza tym wygrał 20 turniejów ATP World Tour. Jest znany ze swojej równej gry i wszechstronności. Davydenko przez kilka lat utrzymywał się w pierwszej dziesiątce rankingu ATP, i docierał do półfinału we wszystkich czterech turniejach Wielkiego Szlema. W 2005 roku wszedł do TOP 10 rankingu, a rok później był na 3. miejscu światowego tenisa. Sukces z 2009 roku był paradoksalnie początkiem końca jego sławy.

W Szczecinie zwyciężył w 2002 roku, pokonując w finale Davida Sancheza. Przesadą byłoby mówienie, że była to przepustka do wielkiej kariery, jednak wygrana dała mu awans o kilkanaście pozycji i przeskok do turniejów o większej randze.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: singiel – 3. (2006); debel – 31. (2005)
Wygrane turnieje ATP: 21 (s); 2 (d)
Finalista turniejów ATP: 7 (s); 2 (d)
Udział w naszym turnieju: 1
Nagrody pieniężne w karierze: $16,186,480

W 1998 i 2001 roku dotarł do finału French Open. Corretja wybitnie grał na różnych nawierzchniach, docierając do półfinałów zarówno Australian Open, jak i US Open. Odegrał kluczową rolę w zdobyciu tytułów mistrzowskich dla swojego kraju w latach 2000 i 2004, co stanowi kluczowy element sukcesu Hiszpanii w Pucharze Davisa. W 1999 roku osiągnął najwyższe w karierze, 2. miejsce w światowym rankingu. Olimpijska podróż Corretji doprowadziła do srebrnego medalu w grze pojedynczej na Igrzyskach w Sydney w 2000 roku.

Alex Corretja w Szczecinie grał raz, przyjechał do nas w 2004 roku i odpadł w pierwszej rundzie po pojedynku z Olivierem Patience. Rok później zakończył karierę. Po zakończeniu kariery zajął się dziennikarstwem sportowym dla Eurosportu aby prowadzić wywiady w trakcie turniejów wielkoszlemowych. Przez jakiś czas był trenerem Andego Murray’a.

OSIĄGNIĘCIA:
Najwyższe miejsce w rankingu ATP: 2. (1999)
Wygrane turnieje ATP: 17
Finalista turniejów ATP: 13
Udział w naszym turnieju: 1
Nagrody pieniężne w karierze: $10,411,354